کمک به مردم تهران

با سلام.

همه، همه جای ایران تو هر شهر و روستایی وقتی حرفی دارن میرن پیش نماینده شون.
خانم جلودارزاده عزیز، ما بچه هایی که حتی پدر و مادرمون در تهران متولد شدن دیگه توی شهر خودمون جایی نداریم، انگار تهران جایی برای همه ی اقشار شهر ها و روستاها شده جزء برای مردمان خودش.
تهران خسته ست.
اهانت نباشه نسبت به هم وطنای عزیزم،اما ما هم نیاز داریم که کار و درامد و خانه داشته باشیم.
میشناسم کسانی رو که تازه وارد تهران شدن و با وجود نداشتن حتی دیپلم وارد کارهای نیمه دلتی شدن. اما همسر بنده با وجود تحصیلات امروز بیکار در خانه نشسته. ما پسر دو ساله ای داریم که اینده می خواهد.
گفتم با شما درد دل کنم که یک خانم و یک مادر هستین و شما هم نگرانی هایی دارین و من جوان 30 ساله را بهتر درک میکنین.
شکایت از الودگی هوا دارم، کاش جای طرح زوج و فرد و طرح کلی تو شهرم اجازه ورود به خانواده ها رو از شهرهای دیگر نمیدادین.
بچه های تهران هم اکسیژن و هوای سالم می خواهند.

کاش دولت و نماینده های سایر شهرهارو مجبور میکردین تا اشتغال که عمده مشکل و نگرانی هم وطنانمون تو شهرهای دیگه ست رو برطرف کنن.

کاش اجازه ورود به تهرانو دیگه به کسی ندین.
کاش بشه ما هم از خلوتی کوچه و خیابونای شهرمون لذت ببریم.
همیشه وقتی تعطیلات رسمی میشه ما تهران گردی میکنیم. اخه همه برمیگردن به شهراشون و شهر من خلوته و پر از قشنگی و ارامش و هوای پاک میشه. جالبه شهر من حتی فراموش کرده که ایا سوغاتی هم دارد؟!
خانم جلودار زاده عزیز خیلی شمارو نمیشناسم اما تا یادم میاد اسم شمارو شنیدم.
امیدوارم روزهایی برسه که هیچ بچه ای گرسنه،هیچ پدر و مادری شرمنده نباشن و شهر من هم بتونه روی ارامش و پاکی ببینه. به امید روزهای خوب.....
مرسی که هستین.